DAG 6 OMAHA - GOTHENBURG
Aantal gereden mijlen: 250 mijl
I-80 en State highway 30
I-80 en State highway 30
Camping : KOA Gothenburg
Vandaag een lange rit over de vlakte van Nebraska gemaakt. Uitgestrekte, eindeloos grote velden waar weinig variatie in zit. Dit is de prairie! Nebraska heeft de bijnaam "cornhusker state". Deze bijnaam stamt uit de tijd voordat de mais in Nebraska machinaal geoogst werd. Zij deden dat op een speciale manier met de hand.
Vandaag een lange rit over de vlakte van Nebraska gemaakt. Uitgestrekte, eindeloos grote velden waar weinig variatie in zit. Dit is de prairie! Nebraska heeft de bijnaam "cornhusker state". Deze bijnaam stamt uit de tijd voordat de mais in Nebraska machinaal geoogst werd. Zij deden dat op een speciale manier met de hand.
Regelmatig passeren we een typisch plattelandsstadje: de tijd lijkt er stil gestaan te hebben en we verwachten telkens dat er een cowboy uit een saloon stapt.
Ondanks de borden aan de kant van de weg die waarschuwen dat er herten overspringen, hebben we vandaag geen wilde dieren gezien. Vorige keer tijdens onze rondreis door Zuid-Dakota konden we niet harder dan 30 mijl rijden omdat de herten steeds voor de auto sprongen maar vandaag in Nebraska is het rustig.(Relatief rustig, want de I-80 schijnt de drukst bereden Interstate van Amerika te zijn). Wel zien we weer een paar wilde kalkoenen, die zijn niet echt mooi te noemen.
Wanneer we in een supermarkt wat inkopen doen, valt mijn oog op een zeer bijzondere wijn: Red wine with Dutch chocolate. Op het etiket staat een fraai Hollands plaatje: tulpen en een molentje.
Een medewerkster in de winkel ziet mijn verbaasde blik en geeft me uitleg over de wijn. Als ze hoort dat wij uit Nederland komen en nog nooit van deze wijn hebben gehoord kijkt zij op haar beurt verbaasd.
" Wat komen wij in Nebraska doen", vraagt ze. "Zijn wij er soms voor de vogels?"
Wat blijkt nu: tussen februari en april komen er duizenden bijzondere kraanvogels naar Nebraska en vogelliefhebbers kunnen dit schouwspel op bepaalde plekken bewonderen.
Alhoewel het ons prachtig lijkt, gaan wij dat niet doen. Familie wacht: morgen ontmoeten we na zo'n 45 jaar tante en nicht in Brush / Fort Morgan. Afgelopen dagen hebben we intensief contact via Whatsapp en Facebook gehad. Iedereen is voorbereid op onze komst, we kijken er allemaal naar uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten